معنی تنگ تنگ در لغت نامه دهخدا

عدل عدل. باربار. بقچه بقچه:، دوصد جامه و زیور رنگ رنگ، بسنجیده و ساخته تنگ تنگ.، شمسی (یوسف و زلیخا).، تنگ شکر حدیث ترا بندگی کند، کاندر عبارت تو شکر هست تنگ تنگ.، سوزنی.، در پلۀ ترازوی اعمال عمر ما، طاعات دانه دانه و عصیان تنگ تنگ.، سوزنی.، بخشنده ای که بخشد و بخشید بی دریغ، دینار بدره بدره و دیبای تنگ تنگ.، سوزنی.، تا اسب تنگ بسته نگیرم ز مدح میر، نگشایم از خرک جرس هجو تنگ تنگ.، سوزنی.، از چمن انگیخته گل رنگ رنگ، وز شکر آمیخته می تنگ تنگ.، نظامی.،، بسیار فراوان. (ناظم الاطباء)، سخت متصل و پیوسته. بسیار نزدیک. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا) :، مرگ اگر مرد است گو نزد من آی، تا در آغوشش بگیرم تنگ تنگ، من ازو عمری ستانم جاودان، او ز من دلقی رباید رنگ رنگ.، ؟،

معنی تنگ تنگ در فرهنگ فارسی معین

بار بار، بسیار زیاد

معنی تنگ تنگ - جستجوی لغت در جدول جو

Q: معنی تنگ تنگ در فرهنگ فارسی معین

بار بار، بسیار زیاد

تنگ تنگ

لغت نامه دهخدا

تنگ تنگ

فرهنگ فارسی معین

تنگستن

فلزی خاکستری بسیار سخت و دیرگداز که مفتول های آن در مقابل کشش و حرارت مقاومت بسیار دارد، آلیاژهای آن به واسطۀ سختی و استحکام اهمیت بسیار در صنعت دارد، ولفرام

فرهنگ فارسی عمید

تنگاتنگ

فشرده و چسبیده به هم، بی فاصله و نزدیک به هم

فرهنگ فارسی عمید

تن تنن

تن تن، در علم عروض معیاری برابر دو هجای بلند

فرهنگ فارسی عمید

رنگ رنگ

رنگ به رنگ، رنگارنگ، گوناگون، برای مثال هم از آشتی راندم و هم ز جنگ / سخن گفتم از هر یکی رنگ رنگ (فردوسی - ۳/۲۲۴)

فرهنگ فارسی عمید

تنگ پنج

(تَ پَ)

محلی در 570 هزارگزی تهران میان تنگ هفت و تله زنگ و آنجا ایستگاه ترن است. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). نام ایستگاه راه آهن از دهستان قیلاب است که در بخش اندیمشک شهرستان دزفول واقع است و 500 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

تنگ فنی

(تَ فَنْ نی)

دهی از دهستان بالاگریوه است که در بخش ملاوی شهرستان خرم آباد واقع است و 270 تن سکنه دارد. (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6)

لغت نامه دهخدا

تن تنن

(تَ تَ نَ)

تن تن. تن تننا. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به این دو کلمه شود، وزن اجزای آواز موسیقی. (فرهنگ فارسی معین). رجوع به تن تن شود

لغت نامه دهخدا

تنگاتنگ

(تَ تَ)

بسیار تنگ. (آنندراج). بسیار نزدیک و بدون فاصله. بسیار تنگ. (فرهنگ فارسی معین). منضغط و فشرده و سخت چسبیده و متصل. (ناظم الاطباء) : چون سلطان مسعودتنگاتنگ ایشان رسید چنانکه بامداد وعده مصاف بود در شب ملک سلیمان به ری شد... (راحهالصدور راوندی).
بود زآن جایگاه تنگاتنگ
آب دریا بقدر یک فرسنگ.
امیرخسرو (از آنندراج).
- خطی تنگاتنگ، خط مقرمط. (زمخشری از یادداشت بخط مرحوم دهخدا).
- رفتار تنگاتنگ، مشی زکیک. (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). رجوع به تنگ و دیگر ترکیبهای آن شود

لغت نامه دهخدا

هنگ کنگ

(هَُ کُ)

یکی از مستعمرات انگلیس در جنوب شرقی سرزمین چین است که در شرق رود مروارید و در 90میلی جنوب کانتن قرار دارد. 391 کیلومتر مربع وسعت و قریب دو میلیون نفر جمعیت دارد. (از فرهنگ جغرافیایی وبستر)

لغت نامه دهخدا

دنگ دنگ

(دَ دَ)

حکایت صوت کوفتن آهنی به آهن بزرگ دیگر و مانند آن. آواز زنگ بزرگ و کوفتن پتک به سندان و آواز پاندول ساعتهای بزرگ. (یادداشت مؤلف). دنگ و دنگ. درنگ درنگ

لغت نامه دهخدا

رنگ رنگ

(رَ رَ)

رنگارنگ. رنگ برنگ. به لونهای مختلف. به رنگهای گوناگون. ملون به الوان مختلف. گوناگون:
از باد روی خوید چو آب است موج موج
وز نوسه پشت ابر چو جزع است رنگ رنگ.
خسروانی.
هم از آشتی راندم و هم ز جنگ
سخن گفتم از هر دری رنگ رنگ.
فردوسی.
ز اسب و ستام و ز خفتان جنگ
ز یاقوت و هر گوهر رنگ رنگ.
فردوسی.
همان جوشن خویش و خفتان جنگ
به خروارها دیبۀ رنگ رنگ.
اسدی.
سیاهبرگ گل رنگ رنگ گوناگون
ز باد مشکین برهم زنان علم بعلم.
سوزنی

لغت نامه دهخدا

بنگ رنگ

(بَ رَ)

ضیق النفس. (ناظم الاطباء). ضیق النفس. تنگی نفس. (فرهنگ فارسی معین).

لغت نامه دهخدا

چنگ چنگ

(چُ چُ)

کنایه از سرزنش و ملامت. (لغت محلی شوشتر خطی)

لغت نامه دهخدا

تنک رنگ

(تَ نُ / تُ نُ رَ)

دارای رنگی روشن و شفاف و لطیف. مقابل تیره رنگ:
تا به یاقوت تنک رنگ بماند گل سرخ
تا به بیجادۀ گلرنگ بماند گل نار.
فرخی.
رجوع به تنک و دیگر ترکیبهای آن شود

لغت نامه دهخدا